Kompetencje coachingowe stają się coraz bardziej popularne na rynku pracy. Nie chodzi tylko o pracę na swoim, ale również o korzystanie z doświadczenia i kompetencji coachingowych na etacie w korporacji. Czy ten trend będzie się rozwijał?
Jak zostać coachem? To podcast dla tych, którzy chcieliby pomagać innym w ich rozwoju i potrzebują się do tego dobrze przygotować. Prowadzącymi są Rafał Szewczak i Michał Bloch, psychologowie i master coachowie ICF.
Michał Bloch: Witamy wszystkich bardzo, ale to bardzo serdecznie. Ja nazywam się Michał Bloch. Jestem psychologiem, podcasterem, ale również master coachem i trenerem coachingu. Pracuję razem z moim dzisiejszym współrozmówcą, Rafałem Szewczakiem, w Pracowni Coachingu NOVO. Specjalizujemy się w uczeniu coachów i w dostarczaniu usług coachingowych.
Ten podcast jest dla tych, którzy z różnych powodów chcieliby zostać coachem nie tylko po to, żeby zmienić swoje życie zawodowe, stworzyć dla siebie nowy zawód, który jest pełen wolności i możliwości decydowania o sobie, ale też dla osób, które chcą zwiększyć swoją atrakcyjność na rynku pracy poprzez nauczenie się kompetencji coachingowych i to jest temat dzisiejszego podcastu. Cześć, Rafał.
Rafał Szewczak: Cześć, Michał. Witaj.
MB: Zacząłbym od tego, czy faktycznie kompetencje coachingowe dzisiaj to jest coś, co pozwoli pracownikowi etatowemu zwiększyć swoją atrakcyjność na rynku pracy. Jakie Ty masz doświadczenia w tym zakresie?
RS: Podoba mi się ta teza. Ja się z nią zgadzam z dwóch powodów. Pierwszy dotyczy tego, że widać pewną tendencję. Do transformacji sposobów zarządzania w organizacjach biznesowych mówi się o służebności, angażowaniu pracowników, zapraszania do współodpowiedzialności za realizację misji i wizji firmy. I do tego są przydatne kompetencje coachingowe, bo one zapraszają do brania współodpowiedzialności za procesy, które są w organizacjach.
Z drugiej strony bardzo dobrze popatrzeć na kompetencje coachingowe jako coś, co zwiększa mój zakres wpływu i skuteczności w roli, którą pełnię. I tutaj mam na myśli takie role jak rola menedżera, który dzięki temu, że ma kompetencje coachingowe może pracować z bardziej doświadczonymi pracownikami, gdzie informacja zwrotna i dyrektywne wskazywanie, co należy zrobić, nie działa. Myślę też o liderach projektów, którzy pracują z zespołami projektowymi. Wykorzystywanie technik coachingowych bardzo pomaga w tym, żeby te zespoły pracowały efektywnie. Mamy w tej chwili dużo takich ról coachowo-podobnych w organizacjach, na przykład w branży IT scrum masterzy. Z mojej perspektywy to są role, które bardzo bliskie są postawie coachingowej. Jest mnóstwo różnych sytuacji, gdzie ten coaching może być użyteczny. Coraz więcej szkół pomaga rozwijać nauczycielom kompetencje uczące pracy projektowej, gdzie umiejętność sięgania po zasoby uczniów tutaj może być bardzo użyteczna.
MB: Jak tak mówiłeś, starałem się sklasyfikować czy pogrupować potencjalnych uczestników naszych kursów coachingowych. Na pewno dużą grupę stanowią osoby, które po prostu chcą mieć pracę dodatkową, która jest bardziej nacechowana misją, pomaganiem innym. Dodatkowo osoby, które chcą w przyszłości rzucić etat, zostać coachami i pomagać innym full time, ale to nie wszystko. To nie jest największa część grupy.
Drugim rodzajem są osoby z działów personalnych, z HR, HR biznes partnerzy, tam, gdzie są rozwijane zasoby ludzkie w organizacjach, gdzie myśli się o coraz to nowych narzędziach i sposobach wspierania pracowników w ich rozwoju, ponieważ oni stanowią o wielkim potencjale danej firmy. Na pewno są to menedżerowie, którzy widzą, że ich zasób kompetencyjny mógłby zostać poszerzony i mają takie sytuacje na swojej drodze, które stanowią dla nich wyzwanie, ponieważ ich dotychczasowy sposób zarządzania nie jest w stanie zaopiekować się daną sytuacją. To o tym mówiłeś, o menedżerze, który szuka dobrych sposobów wsparcia dla coraz to bardziej doświadczonych pracowników.
Trzecią grupą jest IT. To jest świat, który kompetencje coachingowe wręcz chłonie. Tutaj pojawiają się osoby, szczególnie z metodyk zwinnych scrum agile, gdzie jest w zasadzie przewidziana w tych metodologia funkcja kogoś, kto jest coachem dla zespołu. Więc tutaj kompetencje coacha indywidualnego i coacha zespołowego się pojawiają.
I czwarta grupa to są osoby, które po prostu chcą poznać coaching. I tutaj trzeba wyraźnie powiedzieć, że kiedyś jak my zaczynaliśmy, to posiadanie certyfikatu coacha, czy bycie absolwentem szkoły coachingu, to było coś naprawdę wyróżniającego. To były mocne papiery, szczególnie jeżeli miałeś certyfikat międzynarodowy w coachingu. Natomiast dzisiaj trzeba uczciwie powiedzieć, że w niektórych organizacjach szczególnie z zachodnim kapitałem, w obowiązkowych wymaganiach stanowiskowych zaczynają się pojawiać kompetencje coacha. Po prostu wymagana jest znajomość technik i narzędzi coachingowych, żeby dostać się na to stanowisko. Co Ty na to?
RS: Oczywiście, że tak.
Coaching jest bardzo pożądaną kompetencją.
Szczególnie w tych organizacjach, którym zależy na angażowaniu pracowników, na wykorzystywaniu potencjału, motywacji, zaangażowania osób, które w tej organizacji są, a w takich środowiskach, gdzie zaprasza się do współodpowiedzialności, jest to łatwiejsze. Coaching w tym bardzo mocno pomaga.
MB: Kompetencje coachingowe nie tylko mogą sprawić, że mega wyróżnisz się spośród kandydatów, ale czasem to jest coś, co otwiera drzwi. Czy certyfikat coacha, czy bycie coachem, czy kompetencje coachingowe mogą otworzyć Ci drzwi do tych gałęzi biznesu, czy tych działów w organizacji, które tych kompetencji szukają. Jeżeli myślisz tylko o awansie, o tym, żeby zmienić swoje stanowisko, to zdobycie kompetencji coachingowych może być bardzo dobrym pomysłem.
RS: Mówiłeś o biznesie, a ja chcę też zwrócić uwagę na taki obszar specjalistów, ekspertów, indywidualnych działalności, których jest mnóstwo na rynku, gdzie ten coaching też może pomóc się wyróżnić. Popatrz na naszych absolwentów i studentów szkół coachingu. Coraz więcej sportowców, którzy kończą karierę, decyduje się na rozwijanie kompetencji coachingowych po to, żeby wspierać innych sportowców. Popatrz na trenerów personalnych, którzy wspierając swoich klientów w podnoszeniu kondycji fizycznej, mogą wykorzystywać techniki coachingowe po to, żeby lepiej motywować do zmiany, radzić sobie z takimi momentami zniechęcenia w tym procesie pracy nad własną kondycją fizyczną, ciałem i wyglądem. Zwróć uwagę, że coraz więcej wśród naszych absolwentów jest osób, które wywodzą się z branży beauty, gdzie ten kontakt indywidualny z klientem jest niezwykle ważny. Bardzo często takie osoby rozmawiają z klientami i tutaj te kompetencje coachingowe, kiedy możesz zadać pytania, są czymś, co pomaga budować skuteczne relacje z klientem i powoduje, że klienci w relacji z nami są bardziej zadowoleni i chętnie korzystają z naszych usług. Ja trochę wykorzystuję kompetencje coachingowe do tego, żeby powodować, że moi klienci w relacji ze mną czują się lepiej i chętniej i dzięki temu do mnie wracają.
MB: To ja jeszcze dołożę, że świetnie kompetencje coachingowe może wykorzystać lektor językowy, ponieważ bardzo często za barierą w używaniu języka obcego stoją po prostu przekonania ograniczające, z którymi dobry coach sobie poradzi wspólnie z klientem. Często też psychodietetycy i dietetycy przychodzą do nas uczyć się kompetencji coachingowych, ponieważ wykorzystują coaching jako strukturę rozmów ze swoimi podopiecznymi. Nie zawsze chodzi o wiedzę z zakresu makroskładników i tego, jak budować swoją dietę – tam też są różnego rodzaju ograniczenia i blokady, które stoją na drodze klientom do posiadania takiego zdrowia i takiej wagi, jaką by chcieli. Tak myślę, tych przykładów można mnożyć. Tak patrzę na Ciebie i widzę, że masz kolejne.
RS: Wiesz co, ja bym taką generalną zasadę pokazał. Wszystkie te profesje, które zajmują się wspieraniem w zmianie, w jakiejkolwiek zmianie, wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z obawami, barierami, przekonaniami co do własnej skuteczności, te kompetencje coachingowe bardzo będą pomagać.
MB: Jeszcze mi wpadł jeden przykład z naszej ostatniej edycji coachingowej (tej, która dopiero się rozpoczęła). Tam też są osoby, które chcą wykorzystać coaching już po zakończeniu kariery zawodowej, powoli myślą o emeryturze. Na tej emeryturze nie chcą poświęcać czasu tylko na relaks i na odpoczynek i szukają dla siebie takiej drogi, takiego zajęcia, które pozwoli im bardziej siebie realizować. To nie jest już wtedy nacechowane poszukiwaniem źródła zarobku. Chociaż ten aspekt na pewno też wystąpi, ale właśnie ten aspekt misyjny dawania innym, pomagania innym poprzez rozmowę. I też w związku z tym zyskiwaniem czegoś dla siebie.
RS: Coaching jest taką profesją, gdzie wiek jest atutem.
Coaching jest taką profesją, gdzie wiek jest atutem.
MB: Czyli przyprószone na biało skronie coacha to nic, co przeszkadza, a wręcz przeciwnie Twoim zdaniem?
RS: Tak, to jest piękne, że w zawodzie coacha możesz zacząć na różnych etapach swojego życia zawodowego i osobistego. Na coaching nigdy nie jest za późno. Im więcej lat masz, tym Twoja wiarygodność jako coach rośnie i to jest super. Nie ma czegoś takiego jak w organizacjach bardzo często, że Ci młodzi, energetyczni tacy, którzy są gotowi poświęcić swoje życie osobiste i czas, aby wracać po godzinach, są lepsi. W coachingu wiek, doświadczenie, które masz, jest atutem.
MB: Ja myślę, że tutaj bardzo mocno zachęciliśmy nie tylko tych, którzy myślą o awansach na etacie, ale również tych, którzy mają zupełnie inne pomysły na siebie, że coaching może im się do tego przydać.
Pomyślałem, że dobrze by było zacząć taki temat „Jak szybko można zostać zawodowym coachem?”. Myślę, że to będzie temat na kolejny odcinek naszego podcastu. Tymczasem bardzo serdecznie Ci Rafał dziękuję. Jak zwykle to była wspaniała, merytoryczna rozmowa i naszych słuchaczy zapraszamy oczywiście do komentowania. Do usłyszenia w kolejnych podcastach.
RS: Zadawajcie pytania, czego chcielibyście się dowiedzieć o coachingu i do usłyszenia.